Creatix LC 144 VF Bedienungsanleitung PDF herunterladen (Seite 181)

180

Cuius quia quaedam quasi pars est, et perfecta nunc esse non potest, recte in Apocalypsi

scriptum est: Factum est silentium in coelo, quasi media hora [Ap 8, 1]. Caelum quippe est

anima iusti, sicut per prophetam Dominus dicit: Caelum mihi sedes est [Is 66, 1]. Et: Coeli

enarrant gloriam Dei [Sal 18, 1]. Cum ergo quies contemplativae vitae agitur in mente,

silentium fit in caelo, quia terrenorum actuum strepitus quiescit a cogitatione, ut ad secretum

intimum aurem animus apponat. Sed quia haec quies mentis esse in hac vita perfecta non

potest, nequaquam hora integra factum in caelo silentium dicitur, sed quasi media hora, ut

neque ipsa media hora plene sentiatur, cum praemittitur quasi, quia mox ut se animus

sublevare coeperit, et quietis intimae lumine perfundi redeunte citius cogitationum strepitu,

de semetipso confunditur, et confusus caecatur.

La terminologia relativa alla visio Dei si fa più precisa nei Moralia:

Quamdiu hic mortaliter vivitur, videri per quasdam imagines Deus potest, sed per ipsam

naturae suae speciem non potest.

Fin quando viviamo nel corpo non vediamo Dio così com’è (in propria natura), ma attraverso

immagini che Lo rappresentano (per quasdam imagines). Come si spiegano allora le visioni dei

profeti narrate dalla Scrittura?

Sapientia quippe quae Deus est, si omnium viventium oculis occulta esset, haec procul dubio

sanctorum nemo vidisset. Sed ecce huic sententiae Ioannem audio concordantem, qui ait:

Deum nemo vidit umquam [1 Jo 4, 12]. Rursumque cum testamenti veteris patres intueor,

multos horum, teste ipsa sacrae lectionis historia, Deum vidisse cognosco.

Come nel Crisostomo, la riflessione sulla visio Dei nasce da un problema esegetico: la

conciliazione tra passi apparentemente divergenti della Bibbia:

Quid est ergo quod tot testamenti veteris patres Deum se vidisse testati sunt et tamen de hac

sapientia quae Deus est, dicitur: Abscondita est ab oculis omnium viventium; et Ioannes ait:

Deum nemo vidit unquam, nisi hoc quod patenter datur intellegi, quia quamdiu hic mortaliter

vivitur, videri per quasdam imagines Deus potest, sed per ipsam naturae suae speciem non

potest; ut anima, gratia spiritus afflata, per figuras quasdam Deum videat, sed ad ipsam vim

eius essentiae non pertingat?

In questa vita non possiamo vedere Dio che attraverso immagini (per quasdam imagines), la sua

essenza è inattingibile (anima ad ipsam vim ejus essentiae non pertingit). Si ritrova la parola

species, usata qui nel senso paolino. L’affermazione ‘Deus videri per ipsam naturae suae

Ibid., 957AB, p. 235,351-365.

ID., Moralia in Iob, XVIII, 54, 88, PL 76, 92B, ed. M. Adriaen, 3 voll., II, Turnhout 1979 (CCSL, 143-

143A-143B), p. 951,34-36.

Ibid., 91D-92A, p. 951,14-20.

Ibid., 92B, p. 951, 30-38.

1 2 ... 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 ... 364 365

Keine Kommentare

Creatix LC 144 VF Bedienungsanleitung Seite 181