
335
223
effectum] add. quoniam N
224
minnatur] murmura N
225
bonitatem] bonitate N
226
prodest] sed N
227
immo potius] sed N
228
abiram] abiron N
229
nm] et F
230
13] xiiii F
231
detrahat] detrahatur N
impugnat bonitatem in effectum:
223
eo enim
aliquis murmurat, quia videtur quod
minnatur
224
erga eum bonitas, quia extimat
quod nimis sibi fiat quam debeat. Detractio
impugnat bonitatem
225
in essentia, quia, qui
detrahit Deo vel proximo, impugnat in se ipso
bonum Dei vel proximi. Continuo. Tumultus,
id est murmur cordis, non abscondetur, ergo
multo magis nec oris, ergo custodite vos a
murmuratione que nichil prodest
226
, immo
potius
227
multum obest. Nm 15 [Nm 12]: De
Maria, que propter murmur percossa est lepra.
Nm 16: De Dathan et Abiram
228
. Nm
229
21
[Nm 21]: De filiis Israel qui percossi sunt a
serpentibus. Pr 13
230
[Pr 13, 13]: «Qui
detrahit alicui» etc. 1 Cor 10 [1 Cor 10, 10] :
«Neque murmuraveritis» etc. Et a detractione
parcite lingue. Li lingue potest esse dativus
casus hoc modo: parcite lingue a detractione,
id est caveatis ei, ne detrahat et sic parcitur ei,
quia vero punietur pro detractatione. Lingua
enim facta est ad benedicendum, unde parcitur
ei, si non detrahat
231
. Jc 3 [Jc 3, 11]:
«Numquid fons de eodem foramine emanat
dulcem et amaram aquam». Quasi non
secundum naturam et contra facimus, quia ex
lingua benedicimus Dominum et Patrem et ex
Kommentare zu diesen Handbüchern